“MIJN MOEDER IS NU HOOPVOLLER OVER MIJN TOEKOMST DAN OOIT”

Stuma Mkangama, Cursiste kleermaken, Regional Vocational Training Center, Dar es Salaam, Tanzania

“Voordat ik geboren werd, heeft mijn moeder enkele kinderen kort na de bevalling verloren. Blijkbaar was ze niet echt optimistisch over mijn kansen om in leven te blijven, want ze heeft me Stuma genoemd,” zegt de negentienjarige Stuma Mkangama. “Dat betekent geen hoop.” Er verschijnt een brede glimlach op Stuma’s gezicht als ze dit vertelt. Het is meteen duidelijk: Stuma is geen geschikte naam voor deze jonge vrouw die juist blaakt van optimisme.

Mooie machines

Vier maanden geleden is Stuma begonnen met een opleiding tot kleermaker in het Regional Vocation Training Center (VETA) in Dar Es Salaam. De bij deze opleiding gebruikte naaimachines zijn gedoneerd door Gered Gereedschap. “Mooie machines”, zegt Stuma. “Heel wat beter dan de naaimachines waarmee ik de cursus begonnen ben. Die liepen vaak vast of gingen stuk. Er waren er ook veel te weinig. Het was een ramp als er meerdere machines tegelijk kapot waren. Dan moest je een groot deel van de les op je beurt wachten.”

Ondanks deze perikelen aan het begin van haar cursus heeft Stuma in de afgelopen maanden veel geleerd: “De docenten zeggen dat ik het prima doe. Ik was echt een absolute beginner toen ik aan de cursus begon. Ik wist niet eens hoe je een lap stof onder de naald van de machine moest leggen of hoe je een zoom stikt. Nu maak ik al eenvoudige jurken en geplisseerde rokken. Dat stimuleert me enorm.”

Studiebeurs

Stuma volgt de korte kleermakerscursus. Die duurt zes maanden en na afloop krijgen de cursisten een officieel certificaat. Deelname aan de cursus is niet goedkoop: omgerekend kost het ruim zestig euro.  Voor veel cursisten is dit een te hoog bedrag om zelf te kunnen betalen. Om het voor hen toch mogelijk te maken om aan de cursus deel te kunnen nemen, verstrekken de Tanzaniaanse overheid en diverse NGO’s beurzen. Ook Stuma heeft zo een studiebeurs gekregen. “Ik ben ontzettend blij dat ik door die beurs de mogelijkheid gekregen heb om deze cursus te volgen. Voor mij is het een tweede kans. De middelbare school heb ik niet kunnen afmaken, omdat ik niet slaagde voor het overgangsexamen voor de tweede klas en mijn moeder het schoolgeld voor het herhaaljaar niet kon betalen. Ik ben toen van school gegaan. Een tijd lang heb ik maar wat rondgedobberd. Ik wist niet wat ik wilde met mijn leven. Sinds ik aan deze cursus begonnen ben, heb ik echt het gevoel dat ik een doel heb, dat ik plannen kan gaan maken voor de toekomst.”

Hoop

Toen Suma twee jaar oud was, overleed haar vader. Haar moeder stond er toen alleen voor. “We zijn bij mijn oma gaan wonen. En daar wonen mijn moeder en ik nog steeds. Het is gelukkig niet ver van het opleidingscentrum af, maar ook als ik uren zou moeten reizen om hier te komen, zou ik daar geen problemen mee hebben. Daarvoor is deze cursus voor mij te belangrijk. Ik wil het kleermakersvak leren, mijn certificaat behalen en me dan verder ontwikkelen. Ik weet zeker dat ik al gauw wat kan gaan bijverdienen met wat ik hier geleerd heb. Voor mezelf en om mijn oma en moeder financieel te kunnen ondersteunen. Mijn moeder vindt het prachtig dat ik deze cursus doe. Zij is nu hoopvoller over mijn toekomst dan ooit.”